Ik heb nog geen bedrijf, ik werd door een vriend (coach en mediater) getipt op offerti.nl.

Ik verwacht dat de beschrijving hieronder voldoende weergeeft wat mijn missie en visie betekend voor mensen met stemmingsproblematiek.

De beschrijving komt uit het ontwerpproject van mijn opleding tot verpleegkundig specialist GGz.
De verpleegkundig specialist is een erkende beroepsgroep. Ik ben BIG geregistreerd onder nummer: 19008984230

Ergens in mijn pubertijd werd een vriendin opgenomen in de psychiatrie. Tot kort daarvoor een normaal mens. Na deze periode kwam ze terug in onze vriendengroep. Het contact verliep stroef, want met haar was iets vreemds aan de hand. Dit scheurtje was het begin van een groeiende kloof, het contact werd verbroken.
Mijn enige kennis over psychiatrie destijds kwam uit de film The Exorcist. Anno 2011 is die kennis behoorlijk uitgebreid. Dertig jaar werken in de psychiatrie, persoonlijke verhalen van patiënten, goed opgebouwde persoonlijke contacten, minder stigmatiserende films en enkele opleidingen hebben wat opgeleverd.
Mijn missie en visie in de omgang met psychiatrische patiënten is drastisch veranderd. De eerste jaren in de gezondheidszorg zag ik de patiënt als een persoon die hulp komt halen en waarvoor je klaar staat! Aanpakken dus! Later veranderde dat beeld, vanuit de hulpverlenerpositie keek ik toen vaak neer op de patiënt. Ik wist wel wat goed voor de patiënt was.
Mede door hard te werken heb ik periodes met psychische overbelasting gekend. Hiervoor was verandering van mijn gewoonten noodzakelijk. Ik functioneer weer als vanouds. Dat laat onverlet dat ik mijn psychische kwetsbaarheid herken als geen ander. Zodra ik de eerste verschijnselen herken onderneem ik actie: Zelfmanagement.
ik werk als verpleegkundig specialist GGz in een polikliniek voor mensen met een bipolaire stoornis. De polikliniek waar ik werkzaam ben, is een voorziening van de GGZ Oost Brabant in het Land van Cuijk en Noord Limburg en heet Balanspoli. Mensen, die gebruik maken van de Balanspoli zijn min of meer hersteld van hun ziekte.
De chroniciteit van bipolaire stoornissen bepaald echter dat (levens)lange behandeling noodzakelijk is. Thuis, op het werk en in vrije tijd managen deze mensen hun ziekte zelf. Tijdens poliklinische consulten komen deze mensen vaak als patiënt binnen. Een omgekeerde wereld. Waarom kan die mens/patiënt daar waar mogelijk ook de inhoud van dat consult niet zelf managen? Daarover gaat mijn ontwerpproject. Een best practice op het gebied van zelfmanagement met zo min mogelijk kans op recidive, waardoor de kwaliteit van leven verbetert bij mensen met een bipolaire stoornis.

De aanleiding:
Uit interviews die voor dit ontwerpproject gehouden zijn met patiëntenvertegenwoordigers, blijkt dat zelfmanagement voor mensen met een bipolaire stoornis een belangrijk aspect is in de kwaliteit van zorg. Zelfmanagement staat toenemend in de belangstelling, enerzijds door een groeiende levensverwachting en anderzijds door demografische ontwikkelingen, waarbij er meer ouderen zijn en minder jongeren, wat leidt tot een toename van de zorgvraag en een afname in de potentiële arbeidskrachten.
Nadat duidelijk werd uit de interviews dat zelfmanagement een belangrijk kwaliteitsaspect is, is onderzoek verricht naar beschikbare zelfmanagement interventies in de GGZ Oost Brabant en binnen de richtlijn bipolaire stoornissen. Daaruit blijkt, dat er een beperkt effectief aanbod is voor zelfmanagement.
Een literatuurstudie over zelfmanagement en het bijwonen van een congres over zelfmanagement van patiënten met psychische problemen gaf inzicht in nieuwe en effectieve zelfmanagement methodieken. Het Illness management and recovery model (IMR) (Mueser et al., 2003), een effectief gebleken methode trok daarbij bijzonder de aandacht. Het is een herstelgerichte methodiek die patiënten, kampend met psychiatrische symptomen leert om persoonlijke strategieën te ontwikkelen, waarmee zij hun psychiatrische klachten kunnen beheersen en hun dagelijks leven kunnen oppakken. Het is ontwikkeld in Amerika en boekt zowel bij patiënten als hulpverleners goede resultaten. Het grote voordeel van IMR voor patiënten is dat zij handvatten aangereikt krijgen om hun eigen koers te bepalen. Deze manier sluit goed aan op de nieuwste ontwikkelingen, waarbij patiënten (samen met de hulpverlener) eigen keuzes maken (Gerards, 2010)..