Het is de afgelopen tijd druk geweest op je werk. En het houdt nog niet op: vacatures worden niet ingevuld en er zijn zieken in het team, dus je moet met een paar collega’s al het werk gedaan krijgen. Je houdt van je werk en van je collega’s (nou ja, van de meesten) maar je hebt er niet zo veel plezier in als vroeger. Het is gewoon véél.

Het zou lekker zijn als je je ziek kon melden, een dagje. Maar dat doe je niet, want dan draaien je collega’s voor alles op. Je gaat gewoon, en maakt er het beste van. Het contact met je cliënten maakt een hoop goed.

Herken je dit ook?
Je bent gewoon moe. Als je thuiskomt uit je werk, heb je weinig puf om iets anders te doen en je gaat maar weer vroeg naar bed.

Gek genoeg slaap je lang niet altijd goed, hoe moe je ook bent.
Die afspraak met een vriend(in), dat etentje of gewoon een avondje met je partner op de bank: je hebt er niet eens écht zin in. En als je wel gaat, heb je er ook niet zo’n plezier in.
Dat komt ook doordat je constant dingen móet. In gedachten ben je bezig met alles wat je vandaag nog vergeten bent of morgen als eerste moet doen.
Vrije tijd voelt niet echt als vrij. Zeker op dagen met gebroken diensten, want dan ben je in de vrije uren tussen je diensten toch bezig met wat je straks nog moet doen. Je hebt nooit meer het gevoel dat je vrij bent. Moe en prikkelbaar elke dag

Je weet het eigenlijk best: je hebt net iets te veel stress. Je trekt het nog, maar je weet ook wat er kan gebeuren als je nog een tijdje zo doorgaat. Je hebt het bij collega’s al gezien en jij bent er écht niet immuun voor: je reageert emotioneel op rare momenten, je vergeet steeds meer dingen, je maakt fouten (en dat in jouw werk!) en op een bepaald moment kún je niet meer. Soms verlang je daar zelfs stiekem naar… maar het is níet leuk als het je overkomt. Je kunt er maanden, zelfs jaren zoet mee zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=TghS0ItBfjw&ab_channel=NathalieLeenen