Mijn achtergrond
Ik ben 36 jaar en onlangs vanuit Amsterdam naar een nabij gelegen kleiner dorpje verhuisd.
Ik woon samen met mijn vriend en heb een dochtertje van 2.
Na mijn afgeronde opleiding kinder- en jeugdpsychologie aan de VU, een half jaar Onderwijskunde en mijn afgeronde Pabo opleiding in Groningen ben ik een paar jaar werkzaam geweest als leerkracht in het basisonderwijs en ben daarna gaan werken als psychologe bij een organisatie die zich richt op de diagnose en behandeling van kinderen en volwassenen met lees- en spellingsproblemen (dyslexie). Ik ben bij deze werkgever bijna 7 jaar werkzaam geweest.
Omdat de werkzaamheden een repetitief karakter hadden en ik al tijden het gevoel had dat het tijd werd voor iets anders heb ik besloten mijn baan op te zeggen en samen met mijn vriend en ons kleintje een tijdje op reis te gaan. Een stoere beslissing volgens sommigen, een risicovolle volgens anderen. Beiden kanten zit iets in, ik heb er geen spijt van dat ik mijn baan heb opgezegd, maar zit nu al bijna een jaar zonder vaste baan.
Het baanbrekend inzicht over die nieuwe stap in mijn werkzame leven heeft zich op de reis niet geopenbaard (naief idee...?).
Ik werk nu anderhalve dag als remedial teacher en heb hier en daar wat schnabbels maar dat is niet wat ik op langere termijn wil en ook vanuit financieel oogpunt geen wenselijke situatie.
De arbeidsmarkt is voor psychologen zonder GZ opleiding momenteel extreem moeilijk: Op de enkele vacature die verschijnt wordt massaal gereageerd. Tot nu toe ben ik één keer bij de laatste twee kandidaten geeindigd maar helaas werd de andere kandidaat gekozen.
Reden voor het zoeken van een coach:
Na een jaar elke dag zoeken op internet ben ik over allerlei dingen gaan twijfelen.
Kan ik wel weer aan een vaste baan komen in mijn richting?
Zoek ik wel naar de juiste dingen?
Zijn er andere mogelijkheden, functies, opleidingen of misschien wel totaal andere banen in een andere richting die ik over het hoofd zie of helemaal vergeet in overweging te nemen?
Moet ik misschien maar accepteren dat er te veel psychologen zijn en moet ik het over een andere boeg gooien? Maar...welke boeg dan?
Kortom, ik ben behoorlijk de weg kwijtgeraakt in mij zoektocht en ben wanhopig op zoek naar praktische begeleiding.

Een paar dingen die een coach moet weten
- Ik heb een goede opleiding en een prima cv.
- Echter, mijn ervaring tot nu toe is zeer sterk toegespitst op dyslexie. Daarbuiten heb ik geen diepgaande kennis of werkervaring. Ik zie dit als een beperking van mijn mogelijkheden.
- Ik ben bereid hard te werken en me in te zetten voor een nieuwe uitdaging.
- Ik ben niet erg carrièregericht.
- Ik sta open voor nieuwe mogelijkheden maar heb sterk de neiging om te denken dat grote veranderingen niet voor mij zijn weggelegd en heb de neiging om te denken dat ik niet gekwalificeerd ben.
- Ik ben geen type voor een leidinggevende functie. Ik ben geen type voor een baan waarin opdrachten geen vastomlijnd karakter hebben of waarin ik constant opnieuw wordt uitgedaagd of continue op mijn tenen moet lopen. Daar word ik gestresst en ongelukkig van.
- Ik wil niet meer werken als leerkracht in het basisonderwijs, alhoewel ik een functie op een school (psychologe, rter, begeleider) wel leuk vind.
- Ik ben bereid te leren binnen een baan of eerst een opleiding te volgen, binnen de grenzen van beschikbare tijd (1 jaar?) en de grenzen van financiële mogelijkheden.
- Ik wil niet fulltime werken en minimaal 1 dag vrij houden voor de opvoeding van ons dochtertje.
Een paar zaken die ik overweeg
- GZ opleiding?
- RTer?
- Weer als dyslexiebehandelaar aan de slag op freelance basis?
- Opleiding voor praktijkondersteuner huisarts GGZ?
- Wetenschappelijke richting (onderzoeksassistent)?
- Psychologe o.i.d. in een ziekenhuis op de kinderafdeling?
- Automonteur...?

Wat ik wel zoek in een coach
Ik denk dat we samen op zoek moeten gaan naar zaken waarvan ik energie krijg in mijn werk en van welke zaken ik stress krijg.
Ik denk dat het verstandig is dat een coach de tijd krijgt om mij te leren kennen en meer te leren over mijn kwaliteiten en ambities (en ook waar die niet liggen). Ik denk echter dat deze zaken geen doel op zich moeten zijn, maar een voorwaarde moeten zijn voor het volgende:
De waarde van een coach zit voor mij vooral in de uitgebreide kennis die iemand kan delen over de mogelijkheden op de arbeidsmarkt voor iemand met mijn profiel en karakter.
Iemand die zelf psychologe is (geweest) of werkzaam is geweest in de kinder en jeugd hulpverlening of het onderwijs en de arbeidsmarkt voor deze gebieden goed kent.
Iemand die vanuit een inschatting van mijn karakter en profiel met praktische tips komt voor functies, opleidingen of die me op ideeën kan brengen voor functies waar ik zelf nog niet aan had gedacht.
Ik weet dat ik veel vraag en dat het waarschijnlijk niet mogelijk is iemand te vinden die perfect aansluit bij dit pakket aan wensen. Ik ben dus op zoek naar iemand die dichtbij komt.

Wat ik niet zoek in een coach
Ik denk dat ik minder geschikt ben voor, en minder geïnteresseerd ben in een coach die met me op zoek gaat naar de oorzaken voor mijn twijfels of de wortels van mijn onzekerheden.
Ik heb op zich geen schokkende dingen in mijn verleden meegemaakt, maar ik ben niet zon prater (mijn vriend heeft me geholpen bij het schrijven van bovenstaande...) en ik ben vrij zeker dat ik hier niet zo veel mee opschiet.

Kosten
Goed advies is voor mij wat waard, zeker als dat advies zich op termijn terugbetaalt.
Ik heb geen organisatie achter me die meebetaalt aan een coachingstraject. Ik zou het erg waarderen als daarmee rekening wordt gehouden in een voorstel voor een serie van één op één adviesgesprekken.